Gisteren een lezing/debat bijgewoond bij Ontwerpwerk, waarbij o.a. de vraag 'Waar houdt het zoeken naar inspiratie op, en waar begint pliagiaat?' centraal stond. Dit deed mij denken aan een verhaal wat nog is blijven hangen tijdens mijn lessen kunstgeschiedenis. Een rondje internet bracht me ook de juiste namen en data.
In 1986 wekte Rob Scholte opschudding met het werk 'Utopia', wat een remake is van Manets Olympia uit 1863 (Een doek dat overigens op zijn beurt weer teruggrijpt naar de Venus van Urbino van Titiaan (1538). Scholte heeft echter de mensfiguren vervangen door houten poppetjes. Toen bleek dat Scholte zelfs deze 'aanpassingen' niet volledig zelf verzonnen te hebben: hij heeft ze weer nageschilderd aan de hand van een toevallig gevonden ansichtkaart uit een betrekkelijk onbekend museum in Londen.
Erop gewezen door een criticus dat dit een kopie was, reageerde Scholte met een schilderij waarop het krantenartikel met deze kritiek en afbeelding is nageschilderd; een letterlijk citaat van een halve krantenpagina.
Freshpats: ook voor die cultureel verantwoorde shit.
woensdag 15 oktober 2008
Plagiaat
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Als je de plaatjes zo ziet denk je: dit is gebruiken en niet kopiëren. Maar als 'ie zelfs de aanpassingen niet zelf bedacht heeft is het een ander verhaal.
Tis sowieso knap schilderwerk...
In eerste instantie schaamteloos jatwerk. Maar vervolgens wel weer een strakke actie door dat artikel na te schilderen, en uit te brengen als 'kunstwerk'. Eigenlijk zeg je daarmee: Ok, je hebt me door. Maar fuck it.
Hij is best tof, hij is al een hele tijd bezig met kijken wat de grenzen van copyright zijn en maakt veel shit die net wel of net geen plagiaat is.
Hij heeft trouwens copyright op het copyright-logootje.
Een reactie posten